«پوپک دانا» ما را تشویق میکند که بیشتر کتاب بخوانیم
رومینا کوهرنگ، کلاس دوم، یکی از برگزیدگان این جشنواره است. او توانسته برای خواندن کتاب «جوجهای که میخواست فضانورد شود» با ترجمه سیدمهدی شجاعی جایزه بگیرد. رومینا میگوید: بهنظرم کتاب خوبی بود و با دانشمند معروفی به نام گالیله آشنا شدم که 550 سال پیش در ایتالیا یک تلسکوپ ساخت و توانست با آن سطح ماه را ببیند. البته من علاوه براین کتابهای دیگری هم مانند مجموعه «ماکاموشی» خواندهام که خیلی برایم جالب بود.
نویسندگان ایرانی را نمیشناسم
النا محرمی، کلاس پنجم، یکی دیگر از برگزیدگان این مسابقه است که به واسطه داستانی که با عنوان «نامهای به خدا» نوشته، برگزیده شده است. او داستان پیرزنی را نوشته که کسی را ندارد و با اندک حقوق بازنشستگیاش زندگی میکند. اما یک روز وقتی که حقوقش را میگیرد از او ربوده میشود و او نامهای به خدا مینویسد و به صندوق پست میاندازد و از خدا طلب کمک میکند. النا درباره جشنواره «پوپک دانا» میگوید: این جشنواره ما را تشویق میکند که بیشتر کتاب بخوانیم و با علاقه داستان بنویسیم. من روزی یک ساعت کتاب میخوانم و به کتابهایی مانند «سنجابهای آتش پاره و گربه همسایه» و مجموعه «فسقلیها» علاقه دارم.
نکته قابل توجه این است که اغلب کتابهایی که النا میخواند در حوزه ترجمه است و نویسندگان ایرانی را نمیشناسد.
داستانهای طاهره ایبد را دوست دارم
نگار دائمی، 12 ساله از مشهد نیز یکی دیگر از برگزیدگان است که به واسطه ارسال خلاصه یکی از داستانهایش با عنوان «قصههایی از رنگین کمان» در جشنواره برگزیده شده است. او نوشتن را دوست دارد و داستانهایش را هم مینویسد و هم تصویرگری میکند. نگار علاوه بر این کتاب، داستان دیگری هم برای کودکان نوشته و دوست دارد دیگران هم از نوشتههایش استفاده کنند. او میگوید: کتاب زیاد میخوانم و به داستانهای طاهره ایبد مخصوصا «یکقل دوقل» علاقه دارم و اشعار جعفر ابراهیمی شاهد و فریدون مشیری را دوست دارم.
جشنواره «پوپک دانا» برنامهای مفید و ضروری است
حمیدرضا شاهآبادی، نویسنده و مدیر انتشارات مدرسه، معتقد است جلب کردن توجه بچهها به کتابخوانی کار مهمی است، و میگوید: وقتی توجه بچهها را به مطالعه جلب میکنیم، میتوانیم مطمئن باشیم روی زندگی آیندهاش نیز تاثیر میگذارد. وقتی بچهها به نمایندگی از یک خانواده کتاب تهیه میکنند و به خانه میبرند و درباره کتاب با اعضای خانوادهشان صحبت میکنند تاثیر زیادی در کتابخوان کردن خانوادهها نیز دارد و براین اساس بهنظر من جشنواره «پوپک دانا» برنامه خوب و مفید و ضروری است.
بچهها را آزاد بگذاریم تا بهراحتی کتاب بخوانند
این پژوهشگر در ادامه به ویژگیهای این طرح اشاره میکند و میگوید: در این جشنواره به بچهها امکان انتخاب داده میشود. اگر ما کتابی را بدون توجه به سلیقه بچهها و بهصورت اجباری به آنها بدهیم یا فرآیند سختی مانند خلاصهنویسی و نتیجهگیری را از آنها بخواهیم، مطمئنا نتیجه معکوس میدهد. باید بچهها را آزاد بگذاریم تا کتاب را بهراحتی بخوانند و بدون اجبار و مشخص کردن قالب خاصی درباره کتاب صحبت کنند.
توانستیم استعدادها را کشف کنیم
نیکنام حسینیپور، مدیرعامل موسسه خانه کتاب، درباره اینکه هدف از برگزاری این جشنواره چقدر محقق شده، میگوید: وقتی بچههای شرکتکننده از استانهای مختلف را میبینیم، نشان میدهد استعدادهای خوبی در استانهای مختلف کشور نهفته است که باید شناسایی شود و به نهادهای مربوطه معرفی شود. یکی از اهداف ما از برگزاری جشنواره «پوپک دانا» این بود که این استعدادها شناسایی شود و این حرکت اول است و خانه کتاب به تنهایی نمیتواند همه اهداف را محقق کند. باید آموزش و پرورش و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و انجمنهای فعال در حوزه کودک و نوجوان همکاری کنند و استعدادهایی را که ما شناسایی کردهایم را هدایت کنند. این استعدادها میتوانند در آینده نویسندگان خوبی در حوزه کودک و نوجوان باشند.
او در ادامه میافزاید: بحث فهمیدن، درک مطلب و نحوه بیان دانشآموزان نیز از اهدافی بود که در این جشنواره بهدنبالش بودیم و توانستیم استعدادها را کشف کنیم. باتوجه به اینکه تعدادی از دانشآموزان در این جشنواره صحبت کردند، شعر گفتند و بخشی از یک کتاب را خواندند، توانستیم نسبت به درک مطلب و شیوه بیان هم به شناخت برسیم و امیدواریم بتوانیم این جشنواره را در آینده به صورت گستردهتر برگزار کنیم و ایرانیان خارج از کشور را که بخشی از هویت ملیشان در ایران نهفته است را نیز شرکت دهیم و این جشنواره با حمایت نهادها و سازمانهای دیگر تداوم داشته باشد.
همه دانشآموزان با این جشنواره آشنایی ندارند
فرمهر منجزی، از داوران این دوره جشنواره «پوپک دانا» میگوید: امسال نخستین سالی بود که با این جشنواره آشنا شدم و آثار را داوری کردم. البته داوری زمان برد چون باید همه فیلمها را بهصورت دقیق میدیدیم و اینکه پراکندگی شرکتکنندگان از همه شهرهای کشور وجود داشت، خیلی خوب بود. اما بهدلیل اینکه آموزش و پرورش در این زمینه شرکت ندارد، همه دانشآموزان با این جشنواره آشنایی ندارند و اگر آموزش و پرورش هم با این جشنواره همراه شود، تاثیر بیشتری دارد.
دسترسی بچهها به کتاب محدود است
این مترجم میافزاید: نکته بعدی میزان دسترسی بچهها به کتاب است. وقتی فیلمهای ارسالی را میدیدم متوجه شدم که کودکان و نوجوانان در برخی مناطق کشور به کتابهای مختلف دسترسی ندارند و کتابهایی را انتخاب کرده بودند که معمولا در همه فهرستهای معرفی کتابهای خوب به بچهها هست و از نظر کیفی و محتوایی خوب است، اما مشخص بود بخشی از کتابها را به اجبار انتخاب کرده بودند و یک گروه فقط یک کتاب را معرفی کرده بودند. و این مشکل دسترسی به کتاب در برخی مناطق دورافتاده کشور وجود دارد و در جام باشگاههای کتابخوانی هم با آن مواجهیم.
بچهها را مجبور به نتیجهگیری از کتابها نکنیم
منجزی تاثیر جشنوارههایی مانند «پوپک دانا»، «جام باشگاههای کتابخوانی» و ... برای تشویق بچهها به کتابخوانی را موثر عنوان میکند و میگوید: این جشنوارهها باید ادامه یابد و راهکارهای دیگری را برای افزایش دسترسی بچهها به کتاب در نظر بگیریم. همچنین درنظر داشته باشیم هدف ما از این کار این است که بچهها از مطالعه لذت ببرند نه اینکه کتاب را حفظ کنند و در پایان مجبور شوند نتیجهگیری کنند یا پیام اخلاقی از کتاب بگیرند. اینکه بچه بتواند کتاب را معرفی کند و بگوید چرا این کتاب را انتخاب کرده و از کجای کتاب خوشش آمده کفایت میکند. نکته دیگر توجه بچهها به نام نویسنده، ناشر و مشخصات کتابشناسی اثر است که در شناختن نویسندگان، ناشران، تصویرگران و آشنایی با اینگونه مشاغل تاثیر دارد. بچهها باید از هر کتابی که خوششان آمد بخوانند.
نظر شما